In de Brochure Suikerbietenzaad staat dit jaar voor het eerst een ras met resistentie tegen het maiswortelknobbelaaltje (Meloidogyne chitwoodi). Het betreft het ras Redukto. Omdat het pas
twee jaar is onderzocht staat het nog niet op de Aanbevelende Rassenlijst. Bovendien is het om deze reden ook nog maar beperkt beschikbaar. Ondanks dat de opbrengst van dit ras achterblijft bij de bestaande rassen, is de meerwaarde dat het door telers ingezet kan worden als een maatregel om M. chitwoodi in bouwplanverband beter te beheersen.
Schade door wortelknobbelaaltjes
In suikerbieten kan het maiswortelknobbelaaltje pleksgewijs lichte schade veroorzaken (foto 1). Daardoor is het nog niet rendabel om een ras met resistentie tegen wortelknobbelaaltjes in te zetten als we alleen naar de opbrengst van suikerbieten kijken. Het voordeel van een ras met wortelknobbelaaltjesresistentie is vooral te vinden in bouwplanverband. Suikerbieten vermeerderen het maiswortelknobbelaaltje normaal gesproken in lichte mate, waardoor problemen kunnen ontstaan bij volggewassen, zoals aardappelen, wortelen en vollegrondsgroenten. Uit onderzoek van WUR is gebleken dat rassen met wortelknobbelaaltjesresistentie het maiswortelknobbelaaltje niet vermeerderen en zelfs voor een afname van het aaltje kunnen zorgen, vergelijkbaar met zwarte braak.
Meer onderzoek
Het is de verwachting dat er komende jaren nog meer rassen met een resistentie tegen M. chitwoodi op de markt zullen komen. Ook zal nog onderzocht worden of het ras ook resistent is tegen andere wortelknobbelaaltjes, zoals M. fallax.
Meer informatie
In de Teelthandleiding ‘Aaltjes’ is meer informatie te vinden over wortelknobbelaaltjes en de beheersing in suikerbieten.
Foto 1. Schade door wegvallen van planten of achterblijven in groei door wortelknobbelaaltjes in suikerbieten.
Foto 2. Wortelknobbelaaltjes veroorzaken knobbels, waardoor wortels vertakken.
Deze applicatie berekent de aanvullende behoefte van suikerbieten aan stikstof om een optimaal teeltresultaat te behalen.